Giderken bir avuç sevgi bırakmalı insan
Yada geri dönecek bir avuç umut
Kapatmamalı tüm yaşanmışlıkların üzerine
Hikayelerini
Zifri karanlığa mahkum etmemeli yüreğini
Arada güneşe çıkarmalı sıcacık savurmalı
İçinden geçenleri maviliklere
Bir köşe başına durup sevda dilenmeli
Beyaz ayrılıklarının yalanında
Bir şarkıya sığınmalı en ücra meyhanede
Ard arda sıralanalı acıların yudumunu
Kırık plak gibi adını sayıklamalı
Gözlerindeki yaşlarla merhamet dileğiyle
Masum görünmeli ayrılığın suçu onun
Değilmiş gibi
Eğmeli başını yanına iç çekmeli ard arda
Sonra bir sahil kasabasında
Hikayesini yazmalı içine renkli yalanlar
Katarak
Bilememişti oysa sevgiyi tanımadığını
Sevginin emek olduğunu
Bir masala sığmayacak kadar özgür olduğunu
Kendi yazdı kendi inandı düşlerine
Kapılmıştı yazanın yazdıranın suçlarına
Masum sandığı çocuk yanıyla sekerek ayrıldı
Sevda sokağından
Yalanlar caddesine maskeli balonun
Konuğuydu nasılsa
Sevgi alıyor sevgi satıyordu
Aşk tüccarı ...
Ayser Bektaş