aheste bir güne daha açılan gözler
yorgun argın tekrar yastığa düşer
amansız bir hüsran
yılan gibi çöreklenmiş yüreğime
kolum sol omuz başımdan kopacak.



anneler ne çok sever kızmayı
sürüklenerek çıktığım yatağım
hala sıcacık gülümsemeyle bakarken bana
kızgın kelimelerle kendime gelmek
ya da aptal aşık gibi sarsılmak olduğun yerde
yakışmıyor pazar sabahına elbet
ama gel de anlat anneye.



bir hışımla giriştim pazarı süpürmeye
kenarda köşede ne kadar yığılmış uyku kümesi varsa
hop diye çektim süpürgeye
ama ah şu gözlerim
hala nasıl uykuya baygın bakıyor
annemin cızırdıyan sesiyse yüreğimi yakıyor.



of diyorum
beethoven tarzı bağırsa arada
hani belki aşka gelip
biraz daha melodisel dolanacağım ortalıkta
ne yapsam suç
ne yapsam kusur
neymiş efendim hep çenem çalışırmış
az elim çalışsaymış şimdi ortalık pırıl pırılmış
ukalalığım dizi aşmış
şimdi geliyormuş elinin tersi
dedim anneciğim almayayım merci.



içimde kırgın cümleler cirit atıyor
ama susmak da bir erdem
hoş korkmasam erdem filan taslamayacağım ya
son bir hata yaparak vezir annemin önüne
piyonumu sürüyorum
anneciğim pazar günü kim gelir ki
bugün de dinlensek falan gibi bir cümle
ansızın dökülüyor dudağımdan gayri ihtiyari
o ne bakış yarabbim
kurşundan beter saplanıyor asık suratıma
açıyor ağzını yumuyor gözünü
temizlik imandan gelirmiş
anneye laf çevirmek de yeni moda olmuş
çalışıyorum diye kendimi bir halt sanıyormuşum
biraz edep kızım biraz edep
ve yağmurlu bu pazar gününde
kesiyor cezamı
camlar da silinecek.




Ayvazım DENİZ