Bir... İki... Üç...
Saymıyorum.
Bir kadeh daha koyuyorum sana ve bana
Bir kadeh de şu her köşede can çekişen anılarımıza
Evet, kızıyorsun ama içiyorum
Yanılıyorsun yalnız,
Rakının beyazında sen beliriyorsun diye değil,
Artık rakının beyazından başka yerde görünmüyorsun diye içiyorum...

Kanun oluyor sarı saçımın telleri,
Bir fasıl şarkısı çalıyor sarhoşluğum
Unut diyor camıma vuran tipiden kaçmış kar tanesi
Unut diyor aynalar,
Hatta inanmazsın
Atmaya kıyamadığım yastıkların,
Unuttuğun eski gömleklerin bile unut diyor...
Bir ben diyemiyorm
Sahi çıkıp gittiğin şu kapıya bakıp
Söylesene seni nasıl unuturum?

Ansızın, tam da şimdi
Kapımı bu kar fırtınada çalmanı beklemiyorum
Pişmanlıklarına merhem gibi sürülmek de değil isteğim
Acılarıma dokunmansa asla,
Bir özür bile değil aslında

Ayın ışığı elmacık kemiklerimi okşuyor
Ben avuçlarımla yokluğuna dokunuyorum
Diyorum ya,
Saymıyorum
Bir kadeh daha koyuyorum
Biri sana
Biri bana
Biri gelişine
Biri gidişine