İzmir bakardı gözlerin
Balkonundan karşıyaka görünür
Saksılarında rengarenk sardunyalar açardı
Güle sarılmış yasemin kokardı ellerin
Saçlarında İmbat eserdi Annem
Ne vardı sanki
Bırakıp gittin bizi...

Ben şimdi
Nasıl sarılırım sana sarılır gibi hayata
Kime söylerim
Senden başkasına diyemediklerimi
Seninle beraber
En yakın sırdaşımda gitti...

Evin hala
Beyaz sabun kokuyor
Deniz kokuyor,çiçek kokuyor
Sen kokuyor, Anne kokuyor...

Öyle bir mevsimde bıraktın ki
Yüreğimi
Ne yağmuru dinmek biliyor
Ne karanlığı bitiyor
Günlerim sessiz çığlıklarda
Üşüyor, üşüyor...

Bil ki;
Vedanı görmezden geldim
Anlara saklayıp anılarımızı
Sadece boyun eğdim
Kadere sesizce...

Sen
Giderken en güzel genç halinle
Benim çocukluğum vardı
O narin elinde...


Esra TÜRKER KONUK -ANLARA SAKLANAN HAYAT- 02 - 01 - İKİBİNONALTI