ANILAR (58)

Aksedip hatırası canlandı hayalimde.
Yıllar arkasındaki okul anılarının.
Taşınan odunların izleri var elimde.
Hikayesi kaldı tek okul akşamlarının.

Yıldızlar göz kırparak gülerdi al semadan.
Oyun için geceye kaldığımız akşamlar.
Oynamadığımız gün duramazdık koşmadan.
Sanki hiç gelmeyecek sandığımız akşamlar.

Her gün iki saati hem gider hem gelirdik.
Ayakta kara lastik, dize kadar yün çorap.
İlkokul dört yılını bu yollarda geçirdik.
Şimdi gördüğüm yollar biraz garip ve harap.

Neylersin böyle çizmiş tanrı hayat yolunu.
Bir hikayedir artık geçmişteki anılar.
Uçurduk o yallardan artık hayat kuşunu.
Durur hala yollarda izlerle parıltılar.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ordu, Temmuz 1971
Yayın : 01/01/2016 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/983196/

Şiirin Hikayesi :
Lise 1’den 2’ ye geçtiğim yaz, köyümde
yazdığım şiirlerden. Okul anılarının yadı bir şiir.
(O zaman ilkokul 5 yıldı. Benim köyümde okul
yoktu. Bizden yürüme 2- 3 saatlik mesafedeki
köylerde okul vardı. Biz o uzaktaki okullarda
okuduk. O zaman araba yolu yok, patika yollar
vardı. Şiir, köyde 2 farklı ilkokulda okuduğum
4 yıllık ilkokul bölümüyle ilgilidir. O yıllarda köy
okullarında öğrenci okula her gün bir dal odun
götürür, günlük ısınma bu odunlarla yapılırdı.
İlkokul 5.ci sınıfı Ordu Merkez İlçe (Şimdi ki
Altınordu İlçesi) Atatürk İlkokulunda okudum.