Mor menekşeler ben öyle gördüm.
Mora bürünmüş tüm kızlar.
Ben mor dedikçe öldüm.
Yüreğim morarmış da sızlar.

Ellerim,tenim morardıkça morarıyor.
Tüm kızlar kuşanmış,kalbime çalıyor.
Elbiseleri gibi kendileri de ağarmış.
Karşım da mor sevdalar,durmadan bana bakıyor.

Eksik unutmuşum.
Kulağım da o en mahrur besteyi.
Farid hocadan gece kafesi.
Sakın bilmem deme.
O bütün şiirlerin dedesi.
Gem vuruyor her dizeye
Kemanının ince sesi.

Moru anımsatıyor bana.
Notların nefesi.
Onlar kulağım da kalıyorken.
Yüreğime kara bağlamış morun izi.
Doktora el atsam, yok ki çaresi.

Mor kimi sever ben onu bilmem.
Ama moru bana soracaksın.
Nasıl anladın deme.
Onun için kırk fırın ağlayacaksın.
Ya da yaşayacaksın.
Delicesine.

Mesela bir ülke severcesine.
Ülke deyip geçme.
Toprak kızdı mı ateş saçıyor.
Gözümle gördüm inanmadılar.
Binlerce nefes var,toprağın altından atıyor.

Benimkisi de mor bir sevda işte.
Ne çiçek anlar bunu ne de,
O soluk elbiseli kızlar.
Ben basktıkça morun üzerine.
Vücudumdan bir parça sızlar.

Sende seveceksen eğer bir şey,
Vatan sevmelisin.
Benim gibi, mor benim ülkem.
Şehitleri var hem de.
En büyük yaralarım en büyük mertebede.
Sende..

Gün geçer.
Yıl geçer,
Yara geçer,
Renk de geçer.
Acaba sende geçer misin ?
Gözlerimin önünden.

Mora çalınmış bir tabloyu
Ellerimle çizdim ben.
Satıyorum şimdi,aşka gem vuranlara.
Söyleyin bu yürekli kim,çıkar mı içinizden ?

Kaldıramazsın mor sevdaları sen.
Acı da zaten yakışmıyordu sana.
Sen en acılı sergiyi gezerken,
Bastığın her adım da başlıyor sızlamaya.

Bir türkü dolanmış ağzına geldi haberi.
Sözleri benmişim,nakaratı dahi.
Bağlama eşlik etti mi sana.
Bükük bırakırmışsın mor menekşeyi.

Mor kadındır,
Mor hayattır,
Her şey mordur sevene,
Hayatın ve kadının değerini bilene.
Aşk olsun onların açtığı yaraları,
Morartmadan geçirebilene.
Ya layık olacaksın o sevgiye,
Ya da bırakacaksın işte.

Sevda deyince
Aklına gelmeli Nasreddin Hoca.
Herkes bağlamasında ararken notaları delice.
O elini bile oynatmadan çalmış.
Bulmuş,ulaşmış sevgiliye.
Kalmış parmakları onu bulduğu yerde.

Biz ararken aşkın rengini.
Koşturup durduk, durmadan.
Hep üstüne bastık da göremedik.
Ben mor da buldum, onlar da kalbinde.
Sende bulmasın bir şeyler de
Çünkü o her şeyde.

Kulak misafiri oldum,
Eski bir divanda
Anlatıyordu harıl harıl.
O da bulmuş ve koparmış hem de canından.
Aşkı bulduğunda dökülmüş ağzından,
Kim diye sordum,kelimeler utandı
Sen de dilinden utan!
Aradığın her şeyin rahmi!
Rahman ve Rahim olan.