ben senin yüzünüm, sen benim sesim
bu yüzden ışığa dönük gözlerim
bir karaltı görsem kalkar dört elim
kişnetmem atını umutsuzluğun
dört başı mamur çifteler yerim


sen benim eskitilmemiş dünüm
çorak yerde gül bitiren yanımsın
elini uzatsan birlikte kucaklarız dünyayı
aynı gülüş eklenir dudağımıza
aynı atlar kişner
aynı toprak tutar elimizden
aynı ateşte tüter dumanımız
aynı sevgi ocağında, aşımız pişer


geleceğimsin aynı zamanda
senin ellerinle kurulur yeni düzen
bayrağı sen dikersin belki uzaya
adımızı yazarsın gurur yanına
yine çakıl taşları arasından parlar bir yıldız
uzaktan göz kırpar yakamozlar


devamımsın benim uzayan boyum
iki dünyada taşıyacağım insan adı
eline verdiğim beyaz bayrak. Barış
ışıklı gözlerinde gördüğüm sevgim,kanım
bunun için yaşarız bir canda dört ayağım
dört kolum, bir aklım
dünyada savaşa dur diyen
tek düğmem..


Torunum Barış’a sevgiyle


30. 12. 2015 / Nazik Gülünay