adı ayrılığın kaç gecede unutulur
şu yokluğun kaç yılla meydan okur
salına salına alışır mı insan
toprak toprak bekler mi ölümü
yoksul yoksul yaşar mıydı kalbim
söyle be can, kaç öğündür aşk..



şimdi tutuklansan yaptıklarından
adı aşkın kaç sene giyer hüküm
örtbas etsem de içimden gözlerini
körü körüne yakar mıydım kalbimi
hadi hatırlat bana gerçekleri



tadına ayrılığın böyle varılır mı
yakışır mı ismine karanlığın adı
ters düz etsem de yolları
hep aynı anlam hep acır mıydı tadı
hadi tatlandır kalbimi alma ahımı



varlığına biçilen borcum olsaydı
ölümle içimi, bedelin sarsaydı
bir miras, bir yolculuk olsaydın
son çare bana mahşer kalsaydı
adın beni aşktan sayarmıydı



unutmak sadece içten bir bahane
sessizce avutmak içindi kendimi
keşke bu kadar kolay olsaydı hepsi
şimdiye sen hiç olmamıştın bende
önce sen tanışırdın mahşerle



hüznümü bilenler şöyle irkildiler
sormak için de cesaret de edemediler
bembeyaz bir yüzde derdime bir çare
demek ki aynamın adı da sen
izliyorlar sırılsıklam gözlerimden



yokuştan bu yana vursan kalbini
dört kolla karşılardım seni silbaştan
uzaktan bir ışık yaksaydın geceme
yaksaydın karanlığı bir seferde
bilsen ki kaç öğün sevgi var içimde
ay olup gelirdim inan..


...

AYRILIĞIN TADI - Mawish Şiirleri - Mert Zafer Cansever