Şiirlerim yalnızdır benim
Öykülerim de
Yüreğim hep bi yalnızdır
Elinde çiçek boşuna bekler
Gülümsemez
Yağmur vardır içinde
Dolu yağar bazen
Dolu dolu
Acıtırcasına
Karanlık bir el sıkar boğazını
Boğulurcasına
Uzakdır sevgiler
Uzakdır umutlar
Kara bir diyarda
Yardan da uzak

Gözlerim kapalı düşlerimde
Yalnız bir tavşan görürüm
Kulakları düşmüş
Çok koşmaktan yorulmuş
Bembeyaz bir tavşan
Ormandadır
Ormanın gözleri izler onu
Gündüzdür ama
Güneş yoktur
Korkarak bakar çevresine
Yalnızlığını görür
göğe bakar
Kapkara bulutlar
Uzatır zift gibi ellerini
Tavşan bi çığlık atar
Bağırır
Debelenir
Kaçamaz
Kan ter içinde
Düşden çıkarım
Yüzüm bembeyaz
Yalnızlık tekrar çöker
Tekrar yalnızlığa mahkum
Küçük bir tavşan gibi
Kaçamam

Yalnızlığın vakti yoktur
Evde gelir
İşte gelir
Üçte gelir
Beşte gelir
Kışda gelir
Yazda gelir
Ne bahar dinler
Ne gençlik
Geldimi bi yerleşir
Bi girerki içine
Efsane olur
Destan olur
Roman olur
Film olur
Kitaplar dolusu
Evler dolusu
Unutulmaz
Unutturmaz

Zamanın birinde
Zamansız bir vakitte
Yalnızlığımı anlatan bir şiir
Yazdım
Yazdıkça yalnızlaştım
Anlattıkça yalnız kaldım
Sonunda soğudu nefesim
Sonunda yalnızlıkdı ölüm
AYHAN SARI
06-08-2015
20:25