I

Günün güneşten yelpazesinin
Son ter damlalarının ardından
Denizin köpüklerinin ay ışığına gülümsediği
Kuş kanadında bir rüya sanki
İçimize işleyen toprak kokusu
Gülen yüzler
Şiir sözler
Karaburun limandayız
Mutluluk bahçesinin hemen yanında
Veranda da bir yemek telaşı

Hakan çipuraları temizlerken
Atakan gençlik ateşi ile mangalı yakıyor
Gökyüzü üstümüzde mavi desenli bir çarşaf
Güneş batmayıp bizimle kalmak ister gibi
Kalbimdeki boşluğun yeni sevgilerle doluşu
Ve rüzgar geceyi okşarken
Huzuru çağırıyor adeta
Öyle içten bir sevgi ki
Sevinç dolu akşamı üzecek kimseler yok
Dileğim herkesin böyle sevgiyle buluşması

II

Mangalda balık
Bağlamada Malik
"Çevir Abdullah ağabey yanmasın"
"Ah yalan dünya, yalan dünyada"
Dinle şair "kulağında silinsin pasın"
İç çekişlerimi Neşet’den türküler kışkırtıyor
Nevin’in eşlik edişi ise yüreğimde bir fay kırığı tadı bırakmakta
Arada Sevil’in sesi de çıkar gibi olsa da
Tutuyor sesini
Ben de öyle

Abdullah ağabey işini yapmanın hazında geliyor
Nar gibi kızarmış balıklarla
Salata
Sevil’den
Bir ucundan da Nevin tutarken
Yağ ve limon Neval’den
Yanisi imece
Buyurun yemece
Doldur kadehi Malik
Affetsin Halik

III

Gözümüzü kırpmadan anı yaşıyoruz
Ve sohbet büyüyor
Dostlar birer birer çocukluk ve gençlik anılarını anlatıyor
Bizim Abdullah ağabey bir zamanlar artist olmak için evden kaçmış
Şeytana uymuş yani
Anlattıkça gülüşler kahkahalar büyüyor
Arada kaçamak gözlerle eşime bakıyorum
Gözlerinin içi gülüyor
An uzasın istiyorum çekiştirmekle uzasa çekiştireceğim
Sevgimin büyüdüğünü hissediyorum
Kelimeler yetmiyor
"Kelimeler yetmiyor dediğimde Ağustos ayındaydık
Şimdi kış başladı ve Aralık ayındayız
Bu satırları kışın yazıyorum yani
Daha kaç yaz kaç kış yazabilirim bilmiyorum ama
Kelimeler hiç yetmeyecek"

Gecenin sıcaklığı artan rüzgarla erirken
Malik ikinci kadehleri dolduruyor
Yapma diyorum içimden zaten mutluluk sarhoşuyum ben
Beşik gibi sallanıyor Yeni Liman
Bir kaç anı da ben anlatıyorum çocukluğum gençliğim on iki eylül darbe falan
Gözler doluyor bir an susuyor herkes
"Onlar ah yalan dünya yalan dünya da diye tekrarlarken"
Ben "Ey vatan göz yaşların dinsin, yetiştik çünkü biz" diyorum içimden
Bir daha dokunuyor bağlamanın teline Malik
Ve üçüncü kadehler affetsin Halik

IV

İlk defa bir şiiri demlendiriyorum
Bu şiir bir gecede bitmeyecek
"Belki de yazdan kışa sürecek"
Dokunulmamış hayaller kuruyorum
"Ben mutluluk limanından geçiyorum"
Gönülden selamlıyorum dostları
Ayaz vuruyor iyice
Umurumda mı? Hiç birimizin umurunda değil zaten
Hayatı temize çekmek bu olsa gerek
İlk defa yeniliyor felek
Susuz kaldığını boğulduğunu görüyorum

Şimdi alsam sevdiğimi yanıma
Yıldızlarla harmanlansak
İçimde biriktirdiğim sevginin gün yüzüne çıkışı ve zirve
Gökyüzünü fazlası ile hakkediyoruz
Kimse fark etmese de
Son kadehe bir kaç damla mutluluk göz yaşım karışıyor
Sevginin miracı göğe ulaşıyor an içinde
Gözlerim son defa bu güzel geceye gülümserken
Yazdan kışa bir şiir yazmayı düşlüyorum
Kuş kanadından sevgilerle...

Bugün yirmi altı aralık şiir bitti

01 Ağustos-26 Aralık 2015
Yeni Liman Karaburun/İzmir
Batıkent/Ankara
Mehmet Fikret ÜNALAN[ /iceri ]