Baş kaldırının izdüşümü sır kapılarını küstürmüştü
Oysa şimdi sen varsın artık
Mavi gecelerin siyah yüzünde yitip giden umut yeniden doğdu
Şairin dediği dipsiz bir uçurumdan yeniden doğmak buymuş demek
Güneş ne güzel
Kömür alevi gibi aydınlanan geceler ne güzel
Yüreğim uçan bir kuş edasında buluşuyor mavi gün ve gecelerle
Mehtap bizim için ezgilenirken
Şarkısı yüreğimize dokunuyor
Kışın mehtap olur mu
Göğe mavi mavi bakılırsa olur elbette

Seninle anladım ki sevmek sevilmek çok güzelmiş
Sen de biliyorsun ya!
Seni tanıdıktan sonra her şey o kadar güzelleştiki
Evrenin kanatlarına sıkıca sarıldım
Aralık soğuğu yer yüzünü öperken
Benim ruhum sıcacık
Ve sevecen
Şimdi ölü versem gam yemem artık
Ey yalnız gecelerimin siyah yüzünde yeniden doğan umut!
Ruhumun rengi yeniden maviye çalarken
Şükürler ediyorum Rabb’ime

Sensiz günlerimde:
"Akşam çökünce güllerin yavaş yavaş ermeye başladığını gördüm bugün
Öyle saf ve temizler ki
Ve yaza umutla bakıyorlar belli
Kıyamazsın değil koparmaya, koklamaya bile" demiştim eski bir şiirimde
Sonra gözüme "duvarın dibinde yıllardır solgun duran ıhlamur ağacı çarpmıştı ya"
Şimdi o ağaç ikimizin ağacı artık
Hiç bir zaman solmayacak ve bizim gibi yarınlara umutla bakacak
Mutluluğun ardı sıra yıllar geçecek
Durmaya vakit kalmadı artık ömrümüzün bu en güzel yılları
Durmaya duraksamaya gelmez.

Düşünüyorum da bizden uzak olsa da
Bu mevsimde kokusu yayılmaya başlamıştır bile ıhlamurun
Ne güzel kokacak yaz akşamları
Birlikte soluyacağız o güzelim kokuyu
Birlikte sarhoş olacağız bahar esintilerinde
Ağacımızın sarkık çiçeklerinden gözlerinmi ayırdığımda
Hep senin gözlerini arayacağım zaman dursun diye dileyerek
Haziran, bilemedin temmuz gibi belki kurutarak çay bile yaparız o çiçeklerden
Kader bu ya birlikte içmek varmış ıhlamur çayını
Bu sevgiyle öyle büyüyecek öyle gelişecek ki
Umarım yalnızlık yakmaz onu mazimiz gibi

İncecik yağmurlar yağmalı Ankara’da
Tamam kar ve kışta olsun ama
Sağanak yağmurlar olmasın
Sağanaklar hüznü hatırlatır bana
Hem oralarada yağarsa
Ihlamur ağacına da zarar verebilir
Her şafak söküşünde dua edelim ağacımıza hep yaşasın
Hiç eğilmesin bükülmesin diye
O da sanki bizi anlar gibi hafif rüzgâr esintilerinde uzaklarda salınıp
Kavuşmak umuduyla
Gülümsemeler göndersin ikimize

Bu sevda
Öylesine güzel
Öylesine gerçek
Öylesine vefakar ki
Narin mi narin
Sıcak mı sıcak
Seni ömrümce yaşatacak
Birlikte daha ne baharlar ne yazlar olacak
Ilık bir nehir gibidir hayat
Ama ya çok ısındığında ya da çok soğuduğunda viran eder
Yumuşak inişler yapamazsak ne gam biter ne keder

"Uzak denizlere nasıl dokunuyorsa dağlar"
Uzaklara tatlı dokunuşlarla anmak lazım ıhlamuru
Analım ki küsmesin bize
Analım ki
Dökmesin sarkık yapraklarını
Artık sağanaklar ne bizim ne de ıhlamurun yası olmasın
Dünyada hepimize yetecek kadar şey var
Aşk sevmek varken
Hasret niye
Üzülmek niye
Çok mutlu olacağız ıhlamur ağacımızla
Allah onu bize bağışlasın...

27 Aralık 2015 Saat 13.50

Batıkent/Ankara

Şiir Mehmmet Fikret ÜNALAN