2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1122
Okunma
Kimi seviyorsa insan ilk o vurur darbeyi
yüzleşmek zor olsa da gerçek ile
kendini avutur sadece
kaç yüzyıllık bir şiir bu
ne başı belli ne sonu
ya uyanıksın ya bir ışık
ya yakın ya uzak bir rüya
dinle rüzgarı poyrazı
alsın içinin yangınını
istersen biraz da ağla
ay ışığını seyret
ama yalnızsın yine işte
kime çok güvenirse insan
ilk o ihanet eder
kabul etmek zor olsa da
ne güzel bir gerçeğin peşinden yürümek
başka bir kapı açılır farkında olmadan
sen sadece yürü / bitmeyen kapıların içinden geç
seyret ışıklarını korkma, endişelenme
ama sev güneşi ay’ı yıldızları
sev nefes almayı umutları
her sabah uyandığında şükret
yeni bir gün yeni bir nefes
sarıl sımsıkı kendine
dayan yılma üzülme
sarıl gökyüzüne
uyanacağız başka bir liman da, ha gayret ....
5.0
100% (2)
Cevap Yaz