ölmüyorsa kederden beden
lakin ölüyorsa yürek
yangınlardan beri kalan
ki küül
ve yaşamak yaşatmak içinse kocaman yürek
gerekse
bir bakışın bir gülüşün bir sözün çün
ay doğar ya gecenin zifirine
her şey bir nasıl her şey bir neden
yıkanır ruh yeni bir doğuşla
bilerek bimeyerek ya da bilmeden
gözlerinin şavkıyla yanar kainat
ol deyince olmuyor
gül deyince güldürmüyorsa felek
söner bahçemdeki güller
boynu bükük "Tulipa Ruiz"
ölmeden ölmek elim bir ecel
gayrı muazzezdir Mübeccel
oysa Gül ile Bülbül muhabbetidir iştiyakım
hor görme zati aşk’ınla helak’ım
nakkaşedir ruhumu oyalayan parmakların
kim bilir kim güler
kim olur meyus
bir muamma bu oldukça hassas derin bir husus
seninleyken bahasus
aynıyla vaki
sun saki
nazar kıl kuluna
bu saltanatın bu huri tavrınla bu masum bakış
bu muhabbet bu debdebe
değil mi ki kulunuza bir taarruz bir arbede
latif bir söz beklerim o gonca ağızdan
hadi deyiver de
sonra dahi bir saniye yaşamak haram olsun bendenize
ferman sizindir
gayrı bilinmez
kim güler bu fani alemde
kim olur meyus
bir lakırdı et
sonra yine susacaksan sus
celladım olmaya yeter
senden zuhur edecek tekbir bakış

25/Aralık/2013/Çarşamba/Bodrum
Yüksel Nimet Apel