Yalnızlık çiğ düşürür bütün kapı önü çimlerine, önce onları görerek başlarsın.
Ve yazları daha kurak geçer yürek dilinin,
Sonbahar daha hüzün doldurur gözlerde,
İlkbahar hiç olmaz benim mevsimimde artık,
Mevsim döngüsü yaşarsın bilmezler.
Tüm sorunlarla sen değil, tüm sorunlar el ele tutuşup seninle oynarlar,
Çok mızıkçı bir arkadaşlıktır bu.
Gözlerin dolar,
Her şey üst üste geldiğinde diz çöküp, ağlarsın duvarların önünde.
Gökyüzünün maviliği, doğanın yeşilliği bakmaz, gözüne batar.
Ve deniz sadece şiir yazmak için keyif verir.
Sahilde yürüyeceğin tek şey dalgalardır.
Adımlarını sayarsın, adamlarını değil!
Gül yüzün solar, onlar güzelsin sanar.
En olmadık çirkin duygu kalabalıklarıyla…
Bir kez daha hiç sevemeyeceğini bilirsin.
Yıllar geçtikçe insanlarda ne çok şey değiştiğini algılarsın.
Dönüş yolları kapanmıştır.
Geç olsa da
Geç olsa da imkansızı seversin…