Yalnız bir akşam üstüydü ;
Varolmayan bir ben dolanıyordu,
Yitmekte olan günün kıyısında
Nefes alma zamanı bitmiş gibiydi;
Güneş de terketmekteydi mekanı ;
Karanlıgı bekleyen gölgeler bile çekinikti ;
Görülmenin istenmeyen korkusu vardı şehirde

Bùyük boş bir duvarın önündeydim ;
O da en az benim kadar yalnızdı ;
Kendimi anlattım , derdimi anlattım;
Anlatılmaz bir öykü degilmis meger !
Ümitsizligimi çizdim parça parça ;
Yaptıgım her şekil de senin gözlerin,
Her çizgide saçların vardı sanki ;
Gözyaşlarımla boyadım rengarenk;
Sen rengindeydi akan her damla ;
Boşaldıkça durmadı,sel oldu yaşlar.
Hayalerim akıyordu umutlarımla beraber;
İnsafsız parmaklarını dayadı, boynuma keder
Havasız kaldım, boguldum agladıkca ;
Dipsiz bir öfke saganağı boşaldı ardından
Yumrukladım tekmeledim her bir yeri;
Yıkmalıydım,kırmalıydım hem önümdeki hem içimdekileri;

Yıkılmadı !
Yıkamadım!
YIKILDIM !
YIGILDIM !
Bana kahkahayla güldü duvar.....
A.SARI

12 ARALIK 2012