Luşka
Senin olmadığın yani sensizliğin belirleyici etken olduğu
İçimdeki karanlığın benliğimi boğa boğa
Huzursuzca çöktüğü günler var ya
Katıksız bir yalnızlık satın almışım ki
Sorma

Biliyormusun Luşka
Kitaplar çala kalem gözlerimi okuyor bu ara
Ben onları okuyamasamda
Günlüğüm gözlerinden notlar alırken
Azığımda okkalı bir kaç sözün
Tekrar tekrar kekremsi bir tat bırakıyor dudaklarımda
Ve yine de o açlığın var ya
Midemi burup bir bağırtıyor ki sorma

Luşka demi kaçtı bu depresyon denen illetin
Önce minör dü lanet olasıca
Şimdilerde majör takılıyor edepsiz
Nereye baksam soğuk
Nereye gitsem üşüyorum
Gülümseme nasıl bişeydi Luşka
Mutluluğa kaç durak var
Önümüzde çıkış yok mu

Neyse Luşka hızlandım yine
Boş çabalara ekmek yok
Boş konuşmalar sadece kendime eziyet
Sensizlik son uğrak noktası hayatımın
Duyuyormusun Luşka