Akıtırsın yaşını ırmaklardan daha çok,
Depreşen çilelerin bitmez mi vatan senin?

Gül zarın hazan olmuş, güllerin hep kurumuş,
Lal olan bülbüllerin ötmez mi vatan senin?

Etrafını sis gibi hep karanlık bürümüş,
Bir alev karanlığın yırtmaz mı vatan senin?

Bozulmuş dört bir yanın etrafın harap olmuş,
Yıkılan ocakların tütmez mi vatan senin?

Bunca fitneye maruz kaldıktan sonra bile,
İnsanların mazlumu tutmaz mı vatan senin?

Hainler hançerleri bağrına saplamışlar,
Acın biraz da bize batmaz mı vatan senin?

Huzuruna kasteden haine işgalciye,
Çıkıp da bir kahraman çatmaz mı vatan senin?

Kalleşin perçeminden bir hamlede tutarak,
O tertemiz bağrından atmaz mı vatan senin?

Fatihleri Yavuzu yetiştiren bağrında,
Yaşayanlar beş para etmez mi vatan senin?

Nedir bunca asırdır çektiğin çileler ey!
Gül artık ağladığın yetmez mi vatan senin?