1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
985
Okunma
Nefsim müsvedde kâğıt,
Ya ıslah et ya dağıt
Ya parçala buruştur.
Kurtar nefsin elinden,
Zehir kusan dilinden,
Onun yolunda koştur.
Sönmeyen ateşine,
Güneşler güneşine,
At bu teni tutuştur.
Öğret onun zikrini,
Fikrini ve şükrünü,
Onun aşkıyla coştur.
Koşturup ben ben diye,
Meylettirme faniye,
Dünya üç beş kuruştur.
Düşünüp ahval nice,
Tenhalarda gizlice,
Yâri anmak ne hoştur!
Lale değil, gül değil,
Yalnız bu gönül değil,
Sensiz âlemler boştur.
Hadimce sevgi ile,
Benzet nefsi ölüye,
Sevgiliye kavuştur.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz