seni gözlerimin duvarında ki ışığa kazdım
artık unutmam bir ömür benimlesin rozerin

sen günlümün en derin vadisının amber kokan dağ gülüsün
seni şuurumun şiirindeki nefesine sardım
her harfiyle sen kokarsın rozerin

ah rozerin
kalbimimde sana selam durdum
en ipeğimsi yumuşaklığında sana sözüm
yüreğimi yol ettim önüne serdim
gelip yürümesen günah benimi rozerin

ne olursun söyle bana rozerin
ne zaman uyandın bu rüyada?
neden ağladın hıçkıra hıçkıra?
ne olursun sevdiğini söyle
yada bir şeyler söyle haykıra haykıra

ah rozerin
gönlümün mavi gülüsün
akdeniz’in sıcak kıyısı gibisin
hem yaşatan hem öldürücüsün
ben bir ölüysem eyer?
bilki sebebi sensin

ah rozerin
güneş gibi gülen nazlı bir kır çiçeğisin
doğmamış yıldızların mavili ışığısın
hayalimin peri kızısın

ah rozerin
sırtma saplanmış hançerın izi gibisin
çocukluğumun mavili boncuklarını çalan
ve gözlerinde uyutan bir büyücü gibisin

ah rozerin
uykusuz gecelerin tatlı sebebisin
penceresi yanık yüreği sönüksün
yüzünü göstermeyen
sırtı hep dönüksün
söyle arık sen kimsin?

ah rozerin
mavi gülüşlü güneşin kızısın
bedenime düşman bir ecnebi gibisin
uykusuz gecelerin sebebsiz sebebisin

ah rozrin
kalbinin barikatlarını aşamadım
gönlüne bir turlu ulaşamadım
şimdi yüreğinin sokaklarında mahsurum

ah rozerin
ne gördüm ne tanıdım seni
söyle sen kimsin?
yoksa sen kalbimin faili meçhul katili misin?



irfan 18.12.2015