Sen yetersizliginden
kısık ayarda nefes alışım,
erken yorgunluklarım ,
taş çatlasa iki saate sığan uykularım ..

Ardında bırakırken beni

Çatlıyordu toprağım ,
köklerim ikiye ayrılırken
Sen gidiyordun
Ben susuyordum

Haritada yeri olmayan bir coğrafyanin
çoraklaşmış toprağında
tespit ediliyordu
adresim

son yağmurlardı vedaya tutuşan
gözlerimdeki sen resmi!

Yaşamakta
Ölmekte adınla yek

Sen giderken
vurdular beni şakağımdan

Güz komadayken fişi çekilmiş yaz ’mıydı aşk
Hala
gölgenin üstünde ayak izlerim

Buyur burdan yak

Şiirden biçilen kefenler sarıyor etrafımı
Hayallerim domuz bağıyla boğulurken
Hayattan yediğim azarla izliyorun
Yas/a devreden ruhumu

Ne deli dalgalar uyar
ne deli rüzgar gidişini tarife!

Yetim bir tayfuna kucak açmış boşluğun,şiddetli bir ağrıyı boşalttı göğsúme..

Sen giderken
Ben ölüyordum
Sen görmuyordun

Şiar