Cebimde biriktirdiğim kelimeler
Aniden kalemimden dökülüverdi
Birer birer…
Önceliği “hüzün” aldı…
Mutluluğa yer yok, hiç yaşamadım ki olsun
Kalemim karalıyordu öylesine
Ne yapsam baş edemiyorum
Kelimeler özgür değildi…

Sevdaya dair yazamadığım bütün sözcüklerde;
Adeta kovanda sıkışmış
Özgürlüğe kanat açıp,
Bal yapmak isteyen
Çiçekten çiçeğe uçan arıların telaşı vardı…

Kelimeler dökülmeye çalıştıkça siliniyordu
Adeta birer savaşçıydı
Elim kalemimle başa çıkamıyor
Yüreğimde kelimelerle savaşıyordum.
Baş edebilmek nafile…

“Mutluyum” yazmaya çalışsam da
Harfler gizlendi anılar arasına
İzin vermedi yazılmasına
“Mutluluk” adına hiç bir emare yok!
Hep hazandan, hüzünden yana
Beni yıkıp geçmek ister gibiydiler…

İstedim ki yerlerini değiştireyim sözcüklerin
Noktalama işaretleri kullanayım,
Anlamını değiştireyim sözcüklerin sevda dizelerinde
Nafile, olmuyor,
Hep u/mutsuzluk…
Ne yapsan, ne etsem faydasız…

Hayaller üstü örtülü kış uykusunda,
Mutluluğa dair hiçbir hece yok…
Sevdaya, aşka dair ne var ise kaç harf kaç kelime
Sanki seçip almışlar benliğimden
Yoksa ceplerim mi delik?

Bir sevda var bende
Kelimelerle anlatılmayan
Öznesi sen
Yüklemi ben olmayan cümlelere sığmayan
Masada kağıt kalem ama sevdamı yazamıyorum
İçimi yakan hasret ateşi
Yüreğimde özlemlerin gözyaşı
Kelimelerle oynuyorum
Sevdamı anlatamıyorum…

İstemez miydim yüreğimdeki kelimeler bir araya gelsin
Mutluluk şarkısı olsun dilden düşmeyen
İstemez miyim?
Kelimelerden dizelere dökülen
Sevda sözcükleri olsun…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
16.06.2013/17.12.2015