Zengin
Mazlumdur insan hayatı bazıları çok şanslı
Köşklerde tahtı serilir sofraya garibinde hakkı
Hizmetçiler donatır masayı etle butları da çok farklı
Yedikçe doyulmaz ki kul hakkı
Fakirin kalbi zenginin parasını yorar düşünmez bencildir ocağı
Geçer şöminenin karşısına gerinir göbeğinde çarkı
Uykusu gelince sarılır ipek yorgana pijaması da çok cavcaklı

Soğuk nedir bilmez ki son model arabası
Tabanları incinmez ökçeleri de sağlamdır
Hiç bir zaman eskimez markadır ayakkabısı
Taşımadı ki hiç yük sağlamdır cukkası
Gardolap doludur her modeldir fiyakası
Yatları katları da cabası
Yokluk bilmez doludur zenginin kasası
Fakire vermez gocunur sadakası

Fakir
Fakir fukaranın yırtıktır hırkası
Eski parçaları birleştirir olur kırk yaması
Gocunmaz giyer işte onun yenisi
Sofrasında bulunmaz etin kemiğin derisi
Azık/tır onun kuru ekmeyi zeytini böler dört katık/ta bitirir yemeği
Tavanı dökük girer içeriye su tanesi
Kömürü de yok ki yaksın garip hanesi
Su alır deliktir çarıkları çatlar soğuktan ayakları
Ne yapsın fukara bulduğunla yetinmeli

Üçü beşi düşünmez alın teridir karası
Eşşek gibi çalışır erkek ve karısı
Helaldir kazandığı parası
Her lokmasının verir sadakasını
Bazılarında çöplerde saklı nafakası
Eşeler gün boyu hakkına bulduğuna razı olmalı
Fakirin gönlü zengin fukaradır mutluluğu

Komşusu açken karnı zil çalsaydı zenginin
Kim/bilir belkide paylaşırdı fakirle nafakasını
Bu gün varsa yarın yok olur canlı
Düşünmeliyiz ahiretle zamanı
Ölümle kucaklaşınca nefes daralmalı
Götürecek ah değil sevap olmalı zenginlik kalbe dolmalı
Geç olmadan sende paylaş aşını
Zengin fakirde aynı toprakta yatar unutmamalı
Kefenin cebi yok ki doldursun içine parasını
Ne verirsen elinle o gider sadaka seninle