Köreliyorum artık !
Ne tuttuğum kalem eskisi kadar naif ...
Ne de sesimde o aşk yangını var...
Biler misin beni ?

Son bir kez daha güler misin bilmem !
Ya da ne değişir !
Ölen duygular geri gelir mi ?
Kağıt , kalem ile dile gelir mi ?
Son buse olup konsan dudağıma...
Nefesi çekilen tenim beni bilir mi ?

Üşüyorum güneşe karşı !
Gölgelerde yaşıyorum bu aralar...
Saklandığım gözlerinden sonra yüzünde yıldızlar...

Üşüyorum bende bir hal var !
Sakalım bile batıyor bu aralar...
İmkansız Türküler dinliyorum duyuyor musun ?

Değer vermek , onun için değer demek !
Düşmeden önce tutunmak gerek göz yaşına...
Düşeceksek her deminde bir bir birlikte acı çekmek mi denk ?

Kolay mı seviyorum demek ...
Dilin dilim dilim kopsa söylemez hak etmeyene...
Değer verme halinden anlamayana...
Koşma peşinden , zehir olup dünyanı yıkana...

Nasihatin gerçek değerini , düşmeden bilen olmadı...
Aşk her gelişinde akıl falan bırakmadı...
Taşa değmesin dediğin de yüreğini sevdiğin...
Fırlatıp attığı aşkınla , seni mezarına uğurladı...

Ölümsüzdür aşk !
Bilmedi...


Yunus Özkan


14.12.2015 00:01