sen eski şehirlerin sokağı bense yeni şehirlerin virane sarayı
parçalanmış tahta parçalarının arasında kalmıştı yaralarımız
yarım ve yarımların arasında kalmıştı yazamadıklarımız
sigaranın dumanında sisli puslu gözlerimiz

eskilerde kalan sayfa sayfa okunmayan kara kalem noktalarımız
virane sarayına haps etmiş prangalar vurmuş bir çare
volkanı sönmuş lavların arasında kalmış kül olmuş bedenlerimiz
binbir sorular sorgular yargılar ifadesi olmayan oldurmayan

sen eski şehirlerin sokağı bense yeni şehirlerin virane sarayı
ağacın kovuğuna içine işlercesine bıçak darbelerinle işlediğim isimlerimiz
kırıklar içerisinde kanayan yaralı kalben dökülen kanım
savaştan çıkmış yorgun bitkin parçaları tamamlanmayan sen

izlerim yok silinmiş virane sarayımda duvardaki resminde yok
eskilerde kalmış bakışlarımızda tükenmişliklerimizde yok
kalemin ucunda mürekkebiminde yazası yok
sırçadan yarattığım eflatun esen kuzey günlerimizde kayboldu

bir masalın içinde kalan yaşanmışlıkları anlatıyordu virane saray
eskiler de perçinleşmiş kirpiklerimde kalan ağırlık
omuzlarıma yüklenmiş sıraları olmayan ağır çok ağır yük
taşıması zor kabullenmesi zorlukların içinde yoğrulmuş demir kalıbı

akan suların taşan şelalerin vuslatı ezberi kalan yıkılan saray
ördüğümüz bedenlerimizin arasında kalan son merdiven basağından
düşüyoruz bak tek tek tükenmişlikleri yaşıyoruz
eskilerde kalan sokağın virane sarayın son parçaları kalıyor
gözlerimizin ucunda...09 12 2015 Hesnam AsiTürk....