Çetin hayat terbiye eder nefsi,
Yaşadıkların,
Önüne sunulan dersin tezi,
Rabbın imtihanında,
Kabul edilemez kopya hamlesi,
Herkes teker teker geçer,
İnce köprüden,
Sen düşersin be bitanesi.

Kıymetlisi vardır elbet her gönlün,
Dünya hali,
Gidişi var dönüşü yok ömrün,
Fıtratımızdan alırız sevgimizi,
Ve de dilimizle zehirleriz herkesi.
Biz bunu marifet sanırız.
Acının lezzetini,gururla tadarız.
Amma ve lakin gel de gör ki,
Ateş yakılınca eriyi verir,
Buz dağının alile bağları,
Sıcaktan tutuşur etekleri,
Kopar ahtapotun kolları,
Hemencik aşağıda,
Seni bekler cehennem zebanileri.

İsyanın yükselir,
Boğazında düğümlenir,
Samimiyetine güvenirsin bir yakın insanın,
Düşüncelerini anlatırsın da anlatırsın,
Sırlarını ifşa edersin,
Sonra,keşke hiç konuşmasaydım dersin,
Bir de bakarsın,
Her kesten kendini dinlemek/desin.

Bu kısım özel,tatlım,
Kendime sakladım!

Seyyah,derin derin nefes al,
Düşüncelerin uyuşuyor,
İlgini çekmeye başlıyor uzaklar,
Kanın damarlarında,bilinçsizce dolaşıyor,
Kafamın içinde ki orkestra,
Bilmem ki kaçıncı senfoniyi çalıyor,
Çok gürültü var,
Nokta kendiliğinden geliyor.


Vagif Seyyah Hüseynov