Sessizlik..
Hep kandırıyor beni.
Aldandım yaman duruşuna.
Bir kere olsun fısıldamadı seni.

Sessizlik her şey gibi.
Havada süzülen bir kuş..
Yahut
Cennette toprak satan papaz.
Kulağa çok hoş geliyor da.
Biz de toprak alacak para çok az.

Sessizlik cümbüş gibi.
Denizde nara atan martılar,
Yahut
Orta çağda bir Rönesans.
Yıkıp tüm tabuları.
Ya da lale devri.
Biz de olabilir miydik o kadar renkli ?

Sessizlik labirent gibi.
Pazar da kaybolmuş bir çocuk
Yahut
İçeriden vurulmuş bir Osmanlı.
Hem şerefli hem de şanlı.
Biz de öyleyiz işte her yerinden yaralı.

Sessizlik mitoloji gibi.
Yetimhaneden alınmış bir çocuk.
Yahut
Yer yüzünün ilk kadını Pandora.
Ben haykırırken yerinden kımıldamaz Havva.

Ve sessizlik sen gibi.
Sana gelmek kolay olmadı.
Yaşamadan tüm eski çağları.
Yahut
İbadet sıcaklığı sarıyor her yanı.
Sessizlik anlam bulunca sende,
Yeniden can buldu.
Topraksız hem de.

Dedim ya sessizlik kandırıyor beni.
Her şey sensiz de olurken,
Ben her şey de buluyorum seni.