Salon duvarına asılıdır fakirin özü
Kehribarı bilirmisin
Birde geyikli halıyı
Eşiğe emanet edilmiş kara lastik,emek kunduraları
Keskin bir toprak kokusudur...hane içinde tok kalmak savaşı
Dışarıda cepheler
Ve avuç içleri mermi sıvazlamaktan taş mermer
Kara kaşlı kalabalık korkağı çocuğum!
Erinme bizden
Pek uzağız zulümden
Bizde aç kaldık bir çağda
Uzay bulunmuştu
Galaksiler hovarda olan bir zamanda
Biliyorsun ki yaşıyoruz
Hala fakirlik
Ve hala görmezlik revaçta

Avrupa nede ’’moderin’’ bir ad
Yaşlı bir teyze için bu kadar cilve fazla
Kırmızı panjurlu ve pembe mermerli odalarda
Bu kadar kıymet fazla!
Bu yaşlı günahkar aksamak kadına

Korkma çocuğum ülkem evladısın
Elbet aç kalıp elbet yarım mide doyacaksın
Biliyoruz yumuşak değildir ellerin
Ve alerjin yüksek tirajlı yayınlaradır
Korkma kardeşim korkma!
Halin sönmeyen ateş gibidir
Hangi şafaklarda yüzersen yüz bir seksen yıl daha yerin...
Sefaletin dibidir

Velhasıl kelam
Sana ay diyecekler
Çimen yeşil gök mavi diyecekler
Şarkılarda seni söyleyecekler
’’Garibem’’ kanma sakın
İnanırsan onlara
Bana seslenme sakın

Salonun duvarında asılıdır fakirin özü
Kehribarı bilirmisin kırk çileli
Birde geyikli halıyı
İman satmaz o dostu
Feleğe ağır o silleyi
Bilirsin sen elbet
Diken seven dikenli yolu

Osman AKBULUT