3
Yorum
7
Beğeni
4,3
Puan
892
Okunma
Bir zamanlar bir hoca efendi hazretleri vardı, mülâyim mi mülâyim;
Onun cemaâtine mensub olan derdi: Cennettir mutlak benim yerim.
Öylesine mütevâziydi ki; Vatikan’a git el - Kudüs’e git ayak öpülmesin;
Ve hiçbir sohbeti yoktu ki, o mübârek gözlerinden yaşlar süzülmesin.
Cihânda mekteb açmadığı kuytu köşe bırakmamıştı zât-ı muhterem;
İnfâk damarı kuvvetli olanlar, bellemişlerdi onu mukrem ve muhkem.
Heyhât! Bir de baktık ne görsek iyi dersin, yok inanmazsın böylesine;
Filistin diyârında azgın bir öküz var... Dayandı ona, tıpkı inek gibisine!..
5.0
83% (5)
1.0
17% (1)
Cevap Yaz