Sevgi çiçeği sundum dostlarıma
Yine yaranamadım,
Vefasızlar kalbimi yordular
Bir türlü korunamadım
Dosttum mu düşmanım mı bilemedim ona yanarım

İnsan sanıp karşıma aldıklarım
Bazen kırgınlık olsada hatır saydıklarım
Yalan dolan ile gözümü boyadılar
Dostça girip düşmanca davrandılar
Çıkar için iki yüzlü insanların
Darbesiyle kendime gelemedim, ona yanarım

Yılarca sırtımda taşıdıklarım
Boynunu büktüklerinde acıkdıklarım
Kuzu postuna girip dolaşan kurtlar
Söz sohbet bilmeden konuşan otlar
Alçak dalda olgunlaşmadan bekleyen dutlar
Şimdi sanki ilaçmış gibi
Mesafelerce uzakta durdular
Yüzlerine söyleyemedim ona yanarım

Yüzlerinin astarı çoktan yıltılmış
Yüzsüzlere yüzlerce yüzsüz katılmış
Menfaati uğruna binlerce sahte satılmış
Senelerce aramızda barındılar
Hayrımıza temizlenip arındılar
Farkında olamadık kendimiz gibi bildik
Ne hayatımızdan çıkartabildik
Ne de isimlerini gönlümüzden silebildik
Kendi saflığıma kurban gidince
Nefsimden özür dileyemedim ona yanarım

NURAN ÖLMEZ
*Gecelerin Şairi