I. dün...

korkak güvercinin yüreği ağzında olur
derdi annem
dumanaltı şiir solur
köhne zaman avlusunda
içi boş bir fısıltı takılır aklına
solun yamacı siyah geceden yorgun
kuşluk bir vakti
eksik bir anı hatırlar
geçmişten geleceğe dogru ve kırgın




nede güzel geçer rüzgarı gözlerimden
avucumda sıcak bir sohbet kaynarken
bir nefes daha çekerim içime
suretin dumanlı göğünden




II.Gün...

özlenen bir vaktin acı resmi bu
soluk benizli sürgün gölgeler
yaraya keşkeler sarar
sonra vurup kapıyı giderler




yalınayak çöle yağan yağmur
bir damla su verir hayrına dilin kurak şehrinden
ardısıra eylül yaprak döker
acılı bir ağıdın küfründe
kuşluk bir vakti
kaybolur aklımın ülkesinden
gidenler





III-Yarın...

arsız bir çocuk nöbeti benimki
ağlamaya serilirim baharla birlikte
içime hapsolur asude düşlerim
ruhun aklındaki vadi
kuşluk bir vakti kapatır perdelerini yüzüme
boğazımda düğümlenir kelimeler
yutkunmak ne mümkün
sesleri kesilir sözcüklerin
ölür şiir dudaklarından uzak
bir sarı gelin ağlar
uyku aralığından serpen sesin
ince bir yorgan olur üstüne
yüreği ören olalı ne çok üşür sarı gelin