Şimdi bir kız geldi, girdi bu gara.
Aldırma bakalım, nasıl aldırma.
Sanki eteğini vermiş rüzgârâ
Gözünün pasını durda sildirme.


Avladı mı bizi yoksa, bu yetme.
Dur dedim nefsime, peşinden gitme.
Anladı kafir kız : Dedi dayatma,
Haydi düş peşime, daha çıldırma.


Davete ne denir uymaktan başka.
Bakışı çağırır, gel der, gel aşka.
Durmaz yürür, yaklaşabilsem keşke.
Aklım bende değil, gel de yeldirme.


Ne güneş gördüm, ne ayı ufukta
Yürümüşüz epey, gözden ırakta.
Kız dönünce bana, sabrım son nokta.
Dedi sabret biraz, beni soldurma.


Bu nasıl bakıştı, nasıl duruştu.
Niyeti belliydi, birkaç kuruştu.
Tutunca elini, yüzü buruştu.
Neden diye sordum; Dedi, güldürme.


Neyime gülersin, ne yaptım dedim.
Dedi çabuk kandın, seni denedim.
Ne istersin dedim, sözüm senedim.
Dedi : ele demem, sen de bildirme.


Hani ayrılmazdım, doğrudan haktan.
Bir kuru hevese, aldandım yoktan.
Sınavı kaybettim, şaşırdım çoktan.
Sözüm Birisi’ ne : Nefsi deldirme.


Ne oldu da sana kirlenmiş düşün.
Olanları hayra yor bak iyi düşün.
Kor ateş içine nara düşmüşün.
Uyuyup kendini haya kaldırma.


Zekeriya duman