58
Yorum
193
Beğeni
4,9
Puan
5837
Okunma

"Arkadaş dediğin seni sırtından bıçaklamaz. Yalancı üzüntülerle; sen ağladığında sakın ağlama der!"
on yedi yaşında
beyaz yüreği gibi teni
yosun bakışları vardı sarı ceketinde gizli
dudakları vardı alını sürdüğünde titreyen
üzerinde küçük bir ben
giden damarlarında ben olan bir kalbi vardı
on yedi yaşında...
gecenin bir yarısı üç çift el
salyalarını salarken yatağının bir köşesinde
yorgun bedeninden çözüp ellerini
artık mor dudaklarından
her hayır düşüşüne bir bıçak indirirken
tam on dokuz yerimizden vurulduk
sen ve ben
maviden, özgür çarşafını sarmışken kan
morarmış dudaklara mosmor gözler yakıştırmıştı caniler
yosun gözler bakakalmıştı
son kez gülen resmine
kan revan bir beden
derinliğinde kaybolmuştu ölümün
ruhundan damlalar düştü
istanbul ağladı yedi gün yedi gece peşinden
on dokuz yaşındaydı
kasımın bilmem kaçı
saat gece yarısını biraz geçerken
ve son nefesimize on dokuz kurşun sıkılırken
on dokuz ölüm doğurdum
o , yokken
5.0
96% (141)
4.0
1% (2)
3.0
1% (1)
2.0
1% (2)
1.0
1% (1)