BİR SONBAHAR SABAHINDA ADINA ŞİİRLER YAZDIM DİZELERCE
AMA SENİ YALANCI BİR BAHAR SABAHINDA KAYBETTİM
OYSA SENİNLE AÇMIŞTIM GÖZLERİMİ SENİNLE BAŞLAMIŞTIM BİR SABAHA DAHA
SONRA KARANLIK ÇÖKTÜ GİZLEDİ GÜNEŞ KENDİNİ KARA BULUTLARIN ARKASINA
HAFİF AMA SERT BİR RÜZGAR PEYDAH OLDU SARP DAĞLARIN ARDINDAN
TÜYLERİMİN ÜRPERMESİNE BEDENİMİN TİTREYİŞLERİNE ENGEL OLAMADIM
ANLAMIŞTIM ASLINDA SERT RÜZGARIN GELİŞİNİ SENSİZLİĞİN GETİRDİĞİNİ
AMA BİLMEZDİM SENSİZLİĞİN BU KADAR ZOR VE ÇETİN GEÇECEĞİNİ
BEN BAHARA UYANMIŞKEN SANMAZDIM ZEMHERİDE GÖZLERİMİ KAPAYACAĞIMI
ŞİMDİ NE BAHAR GELSİN İSTERİM SABAHIMA NE GÖZLERİMİ KAPADIĞIM KIŞ
NE BANA SENİ HATIRLATAN HATIRALAR KALSIN NE DE SEN KAL SABAHIMDA
İSTERİM SONBAHARIM GELSİN YAĞSIN YAĞMURLAR GECE BOYU
ONLAR YAĞSIN BEN AĞLAYAYIM KARIŞSIN DENİZLERE DAMLALAR
NE BİZ KALALIM NE DE SEN KAL SABAHIMDA...