11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1204
Okunma
—bu aşk, işlediğimiz en büyük suçtu!
Yalandın/biraz…-umudumdun!
Sessizce giderken bile, aşktın…
Soğuk bir gündü/ üstelikte temmuzdu!
Sana bu mutluluğumu yazarken, sendim…
“yaşam hep alaycıydı, bana…
Gülerken-ağlardım, çoğu kez.
Bir tek sen yanımdayken,
Sadece gülebilirdim.
—yaşam hep oyun oynardı, benimle…”
Neyse, yaşadığım aşktı!
Geldi-geçti artık…
Farkında mısın, bilmem ama
Benim cesedim bile çok severdi seni…
(senin gibisini sevmedim ki daha…)
—bu aşk, çektiğimiz en büyük cezaydı!
(bedelini çok sevmekle ödediğimiz…)
Doğduğumda sendim/yaşadığımda da…
Onun için son sözü gözyaşlarım söylesin:
—öldüğümde “sen” diye, gömsünler beni…
Emre onbey
Cevap Yaz