17
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
1228
Okunma

olgun meyve acılar
tüm çoluk çocuk yedik
duvarları yıkık bahçeleri çiğnedi
köpekli evlerin köpekleri
en taze yaprakları ezip, işediler
daha gülün rengiyle yetin diyorlar şiirde
gözyaşlarının oyuk resmi
yüzünde kalsın
yılların yılgınlık veren birikimleri
kalsın dört duvar arasında kilitli
set çekilen ışığı açmak.
gül eğlen oyna biraz
acılar tavında dövülmüş demir
işçi ellerim usta
demire biçim vereceğim
öreceğim
yıkık duvarlarını bahçelerin
biraz daha taş gerek
kimse maymun gibi
oynatmasın kulağını..
17. 06. 1986 / Nazik Gülünay