Sen çizdin bu yüzümün,iklim haritasını,
Gözlerimin tufanı,son nefeste durulur.
Yapıştırdın yanağa,silleler harikasını.
Ben kin tutmam bilirsin, gülüşlerim kırılır.

Bir cuma gecesiydi,yer bakır gökler demir.
O gün hava yağmurdu,her taraf balçık çamur,
Tekne suyunu çekti,mayası bozuk hamur,
Elekten saca varmaz,yufka nasıl evrilir?

Sapı dalından olur,her ağacın baltası,
Kızılcık yedim derim,kustuğumsa bal tası.
Özrün geçmez bilesin,bence laf salatası,
Kabuk tutmaz bu yara,bilmem nasıl sarılır.

Öyle yerden vurdun ki,kalbimin dizlerinden,
Bulgur bulgur kan aktı,yemyeşil gözlerimden.
Sen üzülme gizlerim,sır çıkmaz sözlerimden,
Kırılan bu onurum, söyle nasıl doğrulur?

Akan sular dururdu,sen gözüme bakınca,
Ağzından köpük saçtın,sence yoktu sakınca.
Beş parmağın yüzümde,şimşek gibi çakınca,
Aklım serimden çıktı,geri nice çevrilir.

Kim tamir edebilir,çatlak ar damarını,
Hangi merhem onarır, evladın şamarını.
Gel çek tabip gel çek kalbimin emarını,
Yüreğim yangın yeri,cayır cayır kavrulur

İğne sana batmadı,bende çıvaldız izi,
Zelve taktın boynuma,sırtıma dürttün bizi,
Şimdi sen çek kağnıyı,kurban kestin öküzü,
Nallarını çifte tak, yoksa kağnı devrilir.

Bu gidiş senden gidiş,dönüşüm yoktur asla,
Sen o asi başını,nere yaslarsan yasla.
Vicdanında suçunu,pişmanlığınla süsle,
İçin berat değilse ,ince boynun eğrilir.

Öğüt sanma ne haddim,bu sadece bir ağıt,
Biraz kalemim kustu,biraz isyanda kağıt.
Sıyır suçu sırtından, hepsini bana dağıt,
Ben affetsem ne yazar,kul mizana çağrılır.

Dualarım seninle,beddua öte dursun,
Rabbim,sır’at yolunu,sana çok geniş kursun,
Cehennem mühürünü,benim alınma vursun.
Kulun amel defteri,bilmem nerden verilir.

İlim irfan haz alır, İnsanoğlu Arif’den,
Eşek semerle gelse,mezun olmaz mârifden,
Sürç-i lisan ettiysem,Figani’ce tariften,
Kem dilimden kusurlar, özürlerle savrulur.

Erdem GÜMÜŞ
(KUL FİGANİ)
27.11.2015