Ayrı düşme yıldızından sen,ey şanlı hilal,
Söyle,sual olunur muydu senin inancından?
Duyda inanma,Kurda av öğretecekmiş çakal,
Türk’üm korkar mıyım? Allahtan korkmayandan.

Ceddimin kemikleri sızlar,oturup da ağlarsam,
Soyum dayanır,Metehan’dan,Oğuz Kağan’dan,
Biz konuşurken,kızıl elma’dan,Devleti Turan’dan,
Türk’üm gardaş,geçmem bir karış toprağımdan.

Tanrı şahit olsun,kalemimden dökülen mürekkebe,
Yüreğim ve nazarım,mazlumun olduğu her yerde,
Benzemeyiz,timsah göz yaşı döken ’Fransız’ ehline,
Türk’üm güvenim tamdır,özüme de ve de dilime.

Ah şu paçavralar,
Onlara panzehir fayda etmiyor,kanlarında döneklik var,
Tek elden kumanda ile yönetiliyorlar ve de iktidarsızlar,
Bakınca zeka özürlüsü hallerine,bizim vicdanımız sızlar,
Türk’menim yaratılış hamurumda esirlik yok,fetih var.

Vagif Seyyah Hüseynov