Çiçekleri yeniden sevebilmeliyiz
Korkmadan polenlerinden

Yenmez mi balı dalağından korkmadan
Şiddetinden arıların

Lepiska saçlarıydı yarin korkutan bakışlarıysa
Taze ıhlamur kokan cennet müjdesi
Korkmadan bir yetimin başını okşama telaşı
Ruhsatsız bir söz gibi duvarda sıçrayan
Çekirge gibiydik

Narin pek narin ince bir gülümseyişse gönül ipoteği
Saygı duruşunu bozar mı bozar kedilerin
Sevebiliriz daha çok vaktimiz var bakmayın siz onlara

Parıltılar içinde ırmaklara akarken
Şehre bir koku yayılırmis kokulu kara bir sevda

Nöbetçi köpekler saygıda kusur etmeyen kediler
Ve erken öten horozlar geciken affetmeler
Bağışlamalar keşkeler belkilerle belki
Sevebiliriz belkilerimizi de

Kutsal bir kaç damla göz yaşı eşliğinde
İnce bir gülümseyişle
Bağışlayabilmeliyiz neyseleri de

Adakların yerine getirilebildiği bir saklı bahçe olmalı
Muzipce göz kırptığımız hayatı affetmek lazımsa eğer
Affetmeliyiz

En en iyisi değilmiş peşine düştüklerimiz
Keşke direnmese miydik
En güzeli değilmiş düşlediklerimiz

Yüksel Nimet Apel