Hayatın büyüsüne dokundum

Kapılıp gecenin büyüsüne - o gece yıldızlara dokundum
Dokundum denize deniz ürperdi
Maziye dokundum ne güzeel günlerdi
Çocukluğum salıncağım kedilerim
Ahh
Hep pembe baktım pembe görmek için
Avutmak için gönlümü
Maviye en çok da maviye dokundum
O benden de cevvaldi- ne çok hatıra gizliyordu içinde
Nabzından girdim yarin- yüreğine dokundum
Sularla okundum şerbetlerce ezildim
Ayrılıklara çok üzüldüm ahh
Sevindim kavuşmalara öldüm öldüm dirildim
Ölüme dokunuyorum şimdi ve ürperiyorum
Toprak güzeldir tohum ekilirse-fidan dikilirse
Toprak servettir kıymeti bilinirse
Toprak berekettir -toprak memlekettir-vatandır
Bu nasıl bir dönüşüm Allah’ım -nasıl bir gizem
Topraktan halk olmuş -toprağa gömülmüşüz
Ne boş şeylere üzülmüşüz
Ciğeri beş para etmezlere gönül vermişiz
Çalı ekip gül dermişiz

Bir Mayıs ya da Haziran sabahı al beni Tanrı’m
Bir bahar sabahı
Bademler çiçek açtığı zaman
Günlük güneşlik bir günde

Çok üşürüm ben kışın hiç ısınmaz benim ayaklarım
Ahh senin bu akıl almaz işlerin
Ama sen bilirsin hakkımızda hayırlı olanı
Beni kurda kuşa börtü böceğe yedirme
Ölüden medet ummasın hiç bir mahlukat
Kat beni kuş sürülerine -uçup gideyim
Korkusuz bir dünyada yaşamak için

Belki de cennet dedğin yer orasıdır kim bilir
Ne varlığımla erinip ne yokluğumla yerineyim
Beni kibre düşürme

Yüksel Nimet Apel