Bir zamanlar mutlu yüzle gülerdi
Karşımda öylece gözlerin içi
Derin derin bakardı gözlerime
Konuşmasa da anlardım
Buğulu bakışlarından
Şimdi ise sadece yaldızlı boş çerçeve


Anılarımı saklardı içinde
Sanki korur gibi
Var gücüyle dokundurmazdı
Gecenin karanlığına
Çatlamış camına bile bakmadan
Şimdi yapayalnız yaldızlı boş çerçeve


Ne çok hayal kurardım başında
Yanına gittiğim zaman
Dalıp dalıp giderdim sarhoşluğuna
Geride bıraktığım yıllar vardı içinde
Gençliğimi izlerdim
Şimdi duvarda mahkum yaldızlı boş çerçeve


Baksam da göremem ki yitiğime
Örümcek ağlı gözlerimle
Hatıraları bile kalmamışken
Silinmiş birer birer kayboldukça
Paramparça her anısı bir yerde
Şimdi öksüz bırakılmış yaldızlı boş çerçeve


Hani nerede ? O çocuksu bakışlar
Simsiyah büklüm büklüm saçları
El değmemiş narin teni
Dudağında kıvrılan tebessümü
Umutları nerede ? Fersiz karanlığının
Şimdi bomboş duruyor. yaldızlı boş çerçeve



Nesrin Önem Demir
25 11 2015