Heves değildi çocukça ruhumdaki
Uzanamayan ellerimdi boşluktaki
Mesafeler çoğaldıkça uzaklaşan
Yaklaşmak istedikçe tutamadığım
Buruk izlerle dolan, yarım kalan mısralar


Meğer mutluluk ta ezelden ırakmış
Kadere boyun kıldan ince iken
Umutlarım ise temelli bırakmışken
Kör düğüm gibi dolaşıkken
İlmek ilmek bağlanan, yarım kalan mısralar


Belli belirsiz film şeridi gibi
Geçtikçe gözlerimden
Anılar desen, kara bulutlar sarmış
Işıksız geceler gibi
Aydınlık hayal olurken
Fersiz yıldızları saran, yarım kalan mısralar


Çıplak ayaklarla dört duvar arasında
Üşüdüğünü bile fark etmezken
Beyni arı kovanı gibi vızıldarken
Düşünceler allak bullak zorlandıkça
Akla erdirmeden dağılan, yarım kalan mısralar


Bunca çabalarına buyun eyse ne fayda
Lal olan dili sustukça
Hak yerini bulur mu sanki
Haksızlığa göz yumuldukça
Hesabı sorulmayan, yarım kalan mısralar


Sabır taşı çatladıkça sarılır
Keder ise hep kadere darılır
Dermansız derdi çamuruyla karılır
Kırılan kalp bölünüp, sol tarafa yayılır
Son demi bulunmayan, yarım kalan mısralar



Nesrin Önem Demir
24 11 2015