Alacağın yok..

Sırça saraylarda büyüdün gördün
Sandın uzak atlılar yüzünün kıskanç ağırlığı
Bir yaşam adına kondun ölüleri..öldün
Orda yalnızca sen çizerdin gökyüzüne bulutları
Sen konardın yaşmaklı gözlere ninnileri
Ve umarsızca nefreti ektin yeryüzüne..tanrı korkmuştu
Sana dalaşmaktan ölüleri..Asur yaralı aslan..ve çoban
Ve hain bir bıçak gibi yaralı yüzün..keskin çeşmin sular
Sırça saraylarda doğurdu ellerini..buğulu gözlerin kitabı haf
Ve korkunç İvan resmi gölgesi çıplaklığın

Duru bir cennetin tasviri gamıydı..annen uzak bir sakal
Yastık altında dinler hikayeni..kırışırken sular

Binlerce gül kanattın gözlerinden..adın kalmasın
Asın kalmasın kaldığın oyunların..figüranı
Çoktan tersyüz edilmiş..hayat temize çekmişti
Birkaç oktan..oksi..ve de antitoksin ihtiyar
Yüzüvermişti kanlı sularından sur dipleri

Sırça saraylarda Babil’i düştün kehanetinle
Bin korkulu ordu yarattın her gün ölmeye..giderken
Cesaretin bağnazlığında kuşlar ürkmeye

Kuşlar terk etti asma bahçelerini..üzüme gagaları
Mahcup kaldı sallarken palanı düş eşeklerin
Katran kaşlarını kaldırdın tanrıya..acep yay çizerek
Düşer mi kollarına..inandın kitabı mukaddes
Bir tokat çarpmıştı birkaç kez öldün yayından fırlayarak

Sırça saraylar olmadı..doğmadın annenin rahminde
Gülerek meydan okumaya zifir hayatı…

hÜSEYİN bOZKURT