Susuyorum...
Söylenmesi elzem olan bütün kelimeleri hapsettim yüreğime...
Susuyorum...
İçimde buruk bir umut..
İnadına susuyorum....

Kıyametler kopuyor içimde...
Şizofreni eylemlere yöneliyorum...
Ve doğrulup oturduğum yerden,
Oturduğum yere doğruluyorum birden...
Kenan’da Yusuf oluyorum bre hey...
En dipsiz kuyulara düşüyorum...

Ne bir Züleyha var beni bekleyen, nede gözü yaşlı bir Yakup,
İsmailce uzanıyorum bıçakların altına...
İbrahimi bir şefkatin olmadığı yüreklerin gölgesinde,
Göklerden bir tecelli bekliyorum
Göklerden bir teselli..
Susuyorum...

Yüküm ağır aldırmıyorum oysa,
Ben, gönüllü hamalıyım bu yükün...
Yüreğimle taçlandırdım sevdayı...
Mahşeri bir kalabalığın içinde, yanlızlığın zirvesindeyim...
Öylece duruyorum, durup durup kuduruyorum...

Sadakat büyütmüştüm oysa, ihanetin kucağında...
Kimseye minnetim yoktu, minnet edecek hiç kimsem yoktu...
Sen yokdun...
Şimdide yoksun aslında,

Bütünüyle ben oluverdin içimde...
Yakanda sensin, yananda sen...
Söz dediysem sensin,
Köz dediysem sen...
İliklerime uzanan ciğer sızımda sen vardın..

Geceye çevirdin gündüzlerimi,
Sildin hayata dair tüm izlerimi...
Olsun kırgın değilim kızgın değilim...
Nasılsa içimdesin...
Geceyi uyutup seni unutamadığım her anı bekliyorum...
Yansanda, yaksanda bekliyorum...

İdris Telli