siyahlıklar kapladı bu akşam beni
ay almış yıldızları kaçmış güneş ışığından
siyah simsiyah karanlıklar ruhumu okşuyor yine
bir harabenin yıkıntılarında soluklanıyor bedenim
kızıl sabahları beklemiyorum artık
güneş ısıtmasın tenimi; ısıtmasın soğumuş bedenimi
saatlerin minelerinde kırılı kalsın zamanlar
dünya dönmesin farketmez benim için
rüzgarlar okşamasın kırlangıçların kanatlarını
martılar av aramasın çarşaf gibi denizlerde
denizatları dörtnala koşturmasın kurumuş denizlerde
denizyıldızları intihar etmesin gece vakti siyah kumlar üstünde
hiçbirşeyde gözüm yok
nefeslerim bile soğudu bedenimi terkederken
katli vacip sevdaların maktulü oldum
şarapnel parçaları değmeye utanır yorgun bedenime
bıraktım hayat denilen oyunun izlerinde yürümeyi
siyahlıklar kapladı bu akşam beni
ay almış yıldızları kaçmış güneş ışığından
zamansızlık kaldı dünkü mutluluklarımdan
sevdalar kırık kaldı nefeslerimin kuytularında
müsebbibi tek; vurgunlarımın
tek sebebi var
tek nedeni var yelkovanında asılı kalan yangınlarımın;
bu gece yoksun...

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON