0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
834
Okunma
Kara postalım mor çiçek açmış dolunayın şapkasında,
kırık masamda solmuş güllerim,
incir yaprağı kokar tenim,
hangi çağın tortusunda kalmış aşklarım.
Yırtık papucunda kırık yüreğim,
donakalmış kıştan çaresiz,
kaç meze ötede mabedimiz,
zeytin yaprağı gözlerimiz,
hep ufukların ardında umut düşlerimiz
ırmağıma bıraktığın al mendilin de ulaşmadı henüz,
inat bu ya hep doğuyor güneş,
ve durmadan dönüyor arzı alem,
sen de değiştin ben de değiştim,
kainat da değişiyor ne çare,
küçücük bir nokta uzaktan dünya,
çizmiş kendine bir yörünge cismi boyunca,
ne seni dinler ne beni
alem dediğin kim ki,
bak menekşe yine çiçek açmış,
bahar yine gelecek umutlar yine yeşerecek.
