1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1215
Okunma
On dokuz yıllık hayatımda bir çok kez yıkıldım
Bir çok kez üşüdüm ve bir çok taşa takıldım
Bin labirente atıldım da bin seziye kapıldım
Bir kez olsun düşünüp yaşamayı seçmedim akılsızım
Karaladıkça ona aşkı, karanlığa esirdim
Adeta kocaman bir boşluk önüme serildi
Şiir bir nevi aydınlığa vurduğum son kilit
Bir nevi son dokunuş yani ölüm eserimdi