15
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
1915
Okunma
iki elin işte
yerin iniltilerini dindirmiş
sağmış göğü
ışık ipliklerinden
el elin üstüne eklemiş durmadan
aydın bahar havasını
ciğerlerine geçirmiş
tüm çiçeklerin
yolun sonsuz
yıldızlardan deniz dibine
yıldız külleri, deniz canlıları
(insanı bitirmişsin çoktan)
uzayda çiçek açmış
savaşdan kırılmıyor insanlar
her canlı tok dünyada
(masal olmuş Afrika’da açlık
kötü alışkanlığın soykırım)
her soluğun gülde
sevdalıyım sana
süt sağacağım bulutlardan
inekleri süreceğim koşuya
(düşündüm de
yıldızlarda evim olsa)
25. 04. 1986 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz