Sahi...ne çok...harcanıyor,
Yer yüzü ve gökyüzü...arasındakiler
Farkında mıyız?
İnsanlıktan kalan neler?

Sahi...ne çok... geride bıraktıklarımız,
Zaman yaman,
Hatıralar vermiyor aman,
Belki uzağız ama
Hep bizimle,
İçimize akıttıklarımız...

Sahi...ne çok...dünya elbisesi giyenler,
Yerenler ve övenler,
Bir avuç toprak bize sunulan,
Hâlbuki gelmeler, gitmeler içindir.
Gelmeler ve gitmeler...

Sahi...ne çok...körler ve düğümler,
Bilmez misin senin
’içinde’ ölümler.
Oyuncaklar, çocuklar, bir de iyiler,
Sizin olsun dünya deyip gittiler.

Sahi...ne çok...gölgelerle kavgalar,
Mirasyedi gibiyiz, tüketilen sevdalar.
Sabaha çok var,
Sönüyor lambalar,
Yeni gün,
Belki bir başka doğar.

Sahi...ne çok...kıranlar ve kırılanlar,
Kaleme, söze, yüreğe yansıyanlar,
Ağlayanlar ve ağlatanlar,
Bağrımda bir sızı ülkem,
Ne desem...

Unutulan unutturulan,
Sahi...ne çok...sandığıyla aldanan,
Güzel ülkem,
Bilmem ki
Ne desem...