Sokak ortasına düştü
gencecik bir yürek
Bir çığlık sıkıştı yerle
gök arasında
Göz yaşları
son damlaya kadar aktı
Viraneye dönmüş
yüreklere toprak seslendi
Oysa kınalı kuzum
denilmişti evlatlara
Ölüme
gönderilirken kına yakılırdı
Çanakkalede
omuz omuza
Bir iken bine döndük
Tek tek tükendikce
çoğaldık
Evlatlar siperlerde
savaşırken
Analar eller havada
dua vardı dillerinde
Duaları önce vatan için
sonra evlatları içindi
Biliriyordu cepheden
dönüşün olmayacağını
Savaş tüm şiddetiyle
devam ederken
Anlından vurularak yığılan
Yada elinde
bir parça kuru ekmeğiyle
vurulan
Her taraf cesetten
mayına dönmüştü
Ceset çürümüş bir
hale geliyordu
Annesine şahadet haberi
ulaşıncaya kadar
Yerle gök arasında
sıkışıp kalırdı bir anne
Sonra binlerce anne
yerle gök arasında sıkışıp kaldı
Şahadet mertebesi oluşuyordu
Şehit lik mertebesi vardı
Vatan için namus için döküldü kanlar
Ağladı analar
Tek teseli şahadet
şerbetini içimiş
Evlat ,kardeş ,oğul ,baba
dede idi
Düşün ki kefensiz
yatan binlerce şehidi
Bir mezar taşı olmadı bir
Gül dikilmedi kabrine
Ölümün en
şerefli haliydi Çanakkale
Bir gencecik yürek
düştü sokak ortasına
Bir annenin çığlıkları sıkıştı
yerle gök arasında
Çanakkalede vatan
sağolsun denildi
Sokakta
Ne demeli onu ben bulamadım
Bir anaydı ağlayan
bin ana oldu şimdi
Hangi mertebe
hangi kına hangi
toprak hangi namus için
Bir gencecik yürek
bin gencecik yürek
düştü sokak ortasına