2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
975
Okunma
Yürüyordu,
Pencerelerine minder sıkıştırılmış evlerin
Sokaklarına doğru yürüyordu.
Çıkıyordu,
İnsanın belini büken musalla yokuşunu,
Durup dinlenip öyle çıkıyordu.
Akıyordu,
Durgun sulara beni,
Akıntıya kendini bırakıyordu.
Yüreğim, ağla diyordu.
Oysa o gülüyordu.